05.04.2018
Wraz z nadejściem wiosny coraz częściej otwieramy okna, by wpuścić ciepłe powietrze do wnętrza. Właściciele niewychodzących kotów zwiększają wówczas czujność, gdyż wielu ciekawskich pupili usiłuje wymknąć się na zewnątrz. Warto pomyśleć o zabezpieczeniu okien, by zyskać pewność, że kot pozostanie niezagrożony w domu.
Tradycyjne moskitiery, choć w pełni skuteczne w przypadku owadów, często nie dają rady w starciu z kocimi zębami i pazurkami. Znacznie lepiej sprawdzi się solidna siatka, rozpięta na hakach mocowanych po wewnętrznej lub zewnętrznej stronie okna.
Na siatce nie warto oszczędzać. Po pierwsze, materiały tego typu z reguły i tak są tanie, po drugie zaś – niedostatecznie trwały materiał nie spełni swojej funkcji. Tanie siatki z żyłki lub polietylenu (tzw. siatka rybacka) nadają się tylko dla kotów spokojnych, które nie palą się do ucieczki na wolność.
Znacznie bezpieczniejszym rozwiązaniem jest zakup siatki wzmocnionej metalowym drutem. Przy prawidłowym montażu zwierzę nie jest w stanie jej naruszyć. Model sprawdzi się w przypadku młodych, żywiołowych kociąt, a także dużych ras – masywny kot mógłby przerwać lub wypchnąć siatkę pod ciężarem ciała.
Wzmocnione siatki na okno są nieco bardziej widoczne, niż transparentne żyłki. Jeśli jednak dostosujesz kolor zakupionej siatki do widoku z okna (np. zielony model w mieszkaniu z widokiem na ogród), całość nie będzie rzucać się w oczy.
Uchylanie okien od góry zamiast otwierania skrzydła na oścież nie wystarczy, by zapewnić kotu pełne bezpieczeństwo. Wielu właścicieli popełnia ten błąd, bo szczelina wydaje im się zbyt wąska, by kot mógł się przez nią wydostać. Owszem, to prawda, jednak ciekawe świata zwierzęta i tak próbują forsować tę przeszkodę.
Niefortunny skok może doprowadzić do zaklinowania się kota między skrzydłem a ościeżnicą. To naraża go na złamanie łapek i kręgosłupa, a w skrajnym przypadku na utratę życia! Oczywiście, nie można go za to winić; zwierzę działa przecież instynktownie. Troska o jego bezpieczeństwo leży przede wszystkim w Twojej gestii.
Z pomocą przychodzą specjalne kratki, osłaniające szczeliny powstałe po uchyleniu okna. Wraz z odsunięciem skrzydła kratka rozwija się niczym wachlarz, skutecznie blokując dostęp do otwartej przestrzeni. Zabezpieczenia tego typu zakłada się u góry lub po bokach okna. Jeśli wybierzesz drugi wariant, kraty zostaną zamontowane pionowo – w ten sposób kot nie wykorzysta ich jako „szczebelków”.